Ho Chi Min City en Chu Chi tunnels

Slechte nacht achter de rug. Niet kunnen slapen van een mottige maag. Later in de nacht ben ik boven het toilet gaan hangen en is alles eruit gekomen. s'Morgens voel ik me nog altijd niet lekker. Maar na een motilium, immodium en brufen voel ik me ineens goed en beslissen we naar een waterpark te gaan zoals gisteren gepland. We nemen een motortaxi. Ieders vanachter op een brommerke bij een vietnamees,op weg naar het waterpark. Halverwege scheiden plots onze wegen. Op één van de volgende kruispunten komen we elkaar terug tegen tussen de 1000den andere brommers. Het is een belevenis. Het is een heel groot waterpark. kei veel glijbanen in alle soorten en kleuren. Nick amuseert zich gelijk een klein kind. We zijn daar al een attractie op zich. Vietnamezen wijzen ons aan, gapen naar ons,... na een tijdje een beetje vervelend. De vietnamese meisjes doen kleren aan om te zwemmen, dit was niet echt m'n plan. Dus ben ik bijna de enigste die daar in bikini rond loopt.Ik ben blij als we ook nog 3 andere toeristen-bikinidragers zien. In de loop van de namiddag is de medicatie uitgewerkt,.... we gaan dan maar terug naar ons guesthouse (weer met motortaxi terug, en nu is het nog eens dubbel zo druk in het verkeer).

De volgende dag maken we een uitstap naar de bekende tunnes in Chu Chi.

The tunnels of Chu Chi are an immense network of connecting underground tunnels located in the Chu Chi district of Ho Chi Minh City (Saigon), Vietnam, and are part of a much larger network of tunnels that underlie much of the country. The Chu Chi tunnels were the location of several military campaigns during the Vietnam War, and were the Viet Cong's base of operations for the Offensive in 1968.
The tunnels were used by Viet Cong guerrillas as hiding spots during combat, as well as serving as communication and supply routes, hospitals, food and weapon caches and living quarters for numerous guerrilla fighters. The role of the tunnel systems should not be underestimated in its importance to the Viet Cong in resisting American operations and protracting the war, eventually persuading the weary Americans into withdrawal.

Allemaal heel interessant dus, voor diegenen die erin dierven des te meer, ook al was het op sommige momenten maar smallekes en vooral heel erg heet! Er is dan ook nog veel meer te zien dan alleen die kruipkelderkes in de bossen.

Nadien hebben we nog wat in't stad rondgewandeld en hier een daar een terras gedaan. 's Avonds heeft de Nick een paar uur gewerkt (jaja, echt gewerkt) terwijl joke geslapen heeft (jaja, echt geslapen). Daarna zijn we er nog ene gaan drinken in een café van 4 verdiepen, hebben we thuis de foto's erop gezet dit bericht getypt, daarna zijn we gaan slapen, want morgen is het vroeg dag om de bus te pakken naar Mui Né, onze eerste stop bij een badplaats.


Afscheid vitchr - Naar Vietnam

We nemen afscheid van de meisjes die inwonen bij Vitchr. Ze zijn echt zo lief.
Gisteren deelden we ballonnen aan hen uit, ik wilde er eerst enkel één aan de kleinste van 4 jaar geven, ze kwamen smeken om er ook één te krijgen. Tuurlijk, maar ik wist niet dat je zulke grotere meisjes nog blij kon maken met een ballon. Ik kreeg nogal knuffels en 'thanksjoes'. 's Morgens wil elk meisje nog een dikke knuffel en op de foto met ons (ze zijn dol op foto's maken). Ze maken voor ieders van ons nog een mooi bloemetje. Tot we ver voorbij de poort zijn blijven ze met z'n allen wuiven.

Met de bus naar Vietnam - Hoh chi min city
Dit is allemaal zeer vlot verlopen. Ook de grensovergang. Van tevoren moesten we onze reispas afgeven. Bij de grensovergang werd onze naam dan afgeroepen en dan werd rugzak door controller gestoken en da was het. Wel grappig bij de namen afroepen: 'huong xian', luan plong, ...... allemaal vietnamese namen en dan in ene keer
'Djok?, Djok tis and stieman .... haha.

In ho chi min aangekomen. De brommerstad. Er rijden hier 2,5 miljoen brommerkes rond. Niet normaal. En dan is er bij ons smogalarm? We zullen het nog wel eens proberen te filmen. Een lief klein dametje die precies een pyjama aan heeft (tja mensen kunnen zich vergissen e nonker paul), helpt ons een guesthouse te zoeken. We belanden in voor ons iets heel chique. Ruime kamer, airco, internetaansluiting, ontijt 's morgens, chique badkamer, douche die beter is dan bij ons thuis (hier komen over het algemeen maar ministraaltjes uit de kraan, maar nu,... amai luxe), zelfs een glazen deur voor de douche (ook nog nooit meegemaakt).

In de stad eens wat rondgelopen. Het is hier goedkoop.... . vb. Lasagne, rijst met kip, 2 grote tigerbeers (= 1,28 l), blikje sprite en bananenshake kostte ons 169.000 dong. Klinkt veel, maar dit is maar 6,7 euro voor dit alles.

Terwijl we aan het wandelen zijn, verschiet ik me rot van iets bewegend op de stoep. Als we dichterbij komen, zien we dat het een spartelende vis is. Er komt een Vietnamees aangehold, die vanalles in het vietnamees brabbeld en lacht omdat ik zo verschiet. Hij raapt de vis op en rijdt met de vis op z'n brommer verder. Oeps lading verloren. Grappig.