Istanbul, parel van de Bosporus en de plaats waar ik vandaag mijn dag ga doorbrengen. De vlucht van Dusseldorf had 2.45u vertraging waardoor ik mijn aansluitende vlucht (net als heel veel andere mensen) naar Hongkong miste. Een half uur vertraging was aangekondigd, vlak voor we instapten aan de gate, maar als je al een half uur in het vliegtuig zit, het nog niet bewogen is sindsdien en het vliegtuigpersoneel begint drank en Turkse vlaai uit te delen weet je dat je je gordel nog niet moet aanspannen. Uiteindelijk duurde het dus nog zo’n twee uur, het equivalent van 1 Humo. Antivries op de vleugels, stukje rijden, nog eens antivries op de vleugels, maar als bij wonder waren we na bijna drie uur wachten toch aan’t vliegen. De inflight movie was Dennis the menace christmas edition, één van mijn lievelingsfilms :-/

Eens geland had het zelfs geen nut meer om te lopen, dus een massa mensen verzamelden aan de counter van Turkish Airlines. Om een lang verhaal iets korter te maken: ze boeken mijn ticket om naar de eerstvolgende vlucht richting Hongkong. Pas de volgende dag om 23.40… Na eventjes alles op een rij gezet te hebben in deze -toch wel- chaos volgende conclusie. Ik heb ook een vlucht van Hongkong naar Bangkok, 22 december die ik op deze manier ook zou missen… Nog maar eens onderhandelen aan die counter en nu heb ik een ticket Istanbul – Bangkok. Ik vind het heel spijtig dat ik den Died niet kan gaan bezoeken, maar daar kan ik dus echt niks aan doen. (Dan had ik NOG een extra vlucht moeten boeken) Spaar dus 1 vlucht uit en zit ik daar nu op of niet, moet ze toch betalen. Ik ga nog wel proberen mijn seat te upgraden om naar Bangkok te vliegen, maar aangezien Engels geen vereiste lijkt te zijn voor werknemers van Turkish Airlines weet ik niet hoe dat gaat uitdraaien.

Voor wie dacht dat het al gedaan was… Nieuw ticket in de hand en op zoek naar de Hotel Counter, ze zouden mij gratis in een hotel steken ergens in’t stad. Ik ben er heel de tijd heel rustig bij gebleven in tegenstelling tot een paar dikke negers die blijkbaar iemand nog “dinner” beloofd had. “SANDWICH IS NO DINNER!” Haha. Al bij al heb ik nog een leuke geanimeerde avond gehad en zit ik een “ca va” hotel. Kamer met drie (ja 3) bedden, getunede wc-pot waarvan ik alle functies niet eens durf aanzetten als ik erop zit, flatscreen(tje), airco, mini-bar met Fanta van €6,… Beneden zag ik iets hangen van room rates, maar die leken me wel een beetje over the top en dat moet ik eerst nog eens nakijken alvorens ik hier zit te liegen. Enige nadeel is dat mijn bagage nog steeds ergens rondslingert op de luchthaven en ik het moet stellen met wat ik aan –en bij heb. En ik altijd maar lachen met Joke haar onderbroeken in haar handbagage…

Om 20.00u pikken ze mij hier terug op en zetten ze me af op de luchthaven. Tot dan heb ik hier vrij spel om te doen wat ik wil. Werken zal er niet inzitten want m’n muis zit in de bagage, net zoals de oplader van de gsm (die bijna plat is).

Voila, ik smeer hem en ga uitzoeken of die kebab van Retie aan’t stoplicht nu echt den beste is of nie. (Straks post ik nog wel een paar foto’s van de stad)

Ah en een visum voor Turkije is verplicht en kost u ook nog eens een extra 15 euro.
Wiiiiiiiiiii…

 


Met dank aan de sponsors van TraxTrapt: