Dan Sai - Chiang Khan

Noordwaarts, richting Laos. Maar aan letterlijk de eerste splitsing draait hij plots naar rechts en ga ik rechtdoor. We stoppen en kijken elkaar verbaasd aan. “Gingen we niet langs hier rijden?” Vragen we ons allebei af. Ik zal niet in detail gaan, maar hij had blijkbaar een andere, veel kortere route in zijn hoofd omdat hij al een paar dagen gatzeer had. Dus daar stopte onze teamrit al, na amper 200m. Op zich niet erg, want ik rij ook graag alleen en zelfs de zon begint er al een beetje door te komen. Het tempo gaat omhoog, de omgeving is super mooi en alles gaat perfect. Al is het fietsen naast de rivier niet zoals fietsen naast de vaart. Het gaat best nog wat op en neer.

Uiteindelijk kom ik aan de mighty Mekong. Imposant. Ik volg de Mekong nog een aantal kilometer stroomafwaarts om moe maar verbrand aan te komen in Chiang Khan. Van het slechte weer van gisteren is niks meer te merken, het is mega heet en ik snak naar een koud pintje. Het is hier mooi en gezellig op een terraske op de oever van de Mekong. Ook de Thaise toeristen hebben de weg naar hier gevonden waardoor de prijzen er wat hoger liggen, maar ik heb besloten toch een kamer te pakken met rivierzicht. De rest van de namiddag tot de avond breng ik door op mijn eigen terras met een Humo, skype en een drankje. Ik voel dat ik me de voorbije dagen een beetje aan’t pushen ben geweest en dat ik moe ben. De walking street aan de voorkant van mijn guesthouse heb ik dan ook al rap gezien waardoor ik na het eten nog eens op tijd in mijn bed kruip.