De Gibbon Experience, hier kijken we al lang naar uit. Voor diegene die dit niet kennen: Zippen, enkele tientalle meters boven de jungle aan lange ziplines (tussen 50 en 400 meter) en slapen in een boomhut (ook enkele tientalle meters boven de grond).
Een jeep brengt ons tot diep in de jungle. Na 2 uur rijden kan onze Gibbon experience beginnen. We wandelen een dik uur en mogen dan ons pamperbroekje aandoen om te gaan Zippen Jihhaahh. In`t begin is`t wat eng (vooral voor Joke dan), maar echt geweldig. De volgende ziplines volgen snel. Hup veiligheidsgordel je zipper aan de kabel klikken en dan GO. Filmkes volgen misschien nog wel. We zippen tot in ons treehouse. Wat een uitzicht. Douchen en op een hurker naar de wc gaan zo`n 30 meter boven de grond met zo`n geweldig uitzicht, ge maakt het niet elke dag mee.
`s avonds spelen we nog shithead samen met het duits en australisch koppel in onze groep. `s morgens om 6 uur worden we gewekt om een ochtendwandeling te doen en op zoek te gaan naar dieren in de jungle (niet echt Joke haar ding: om 6 uur opstaan, hup pamper aandoen en dan een sprong in het diepe wagen om dan toch veilig aan een zipline te hangen, wow).
We trekken die dag nog in de jungle rond, zwemmen in waterval en mogen vrij rondzippen eenmaal in ons tweede treehouse aangekomen. We kunnen nog wel eens zeggen hoe geweldig dit is…. . s avonds spelen we nog maar eens shithead met onze vrienden, er wordt heel wa afgelachen.
Dag drie: Lou en Fakke wagen zich nog eens aan de ochtend-dier-spot-wandeling, maar zonder succes. We doen onze laatste zippes, genieten van het laatste in de treehouse-binnengezipped ontbijt en maken dan onze terugtocht richting dorp.
Diezelfde avond nemen we nog een nachtbus naar Luang Prabang.
Het wordt best een duffe dag. Iedereen is echt wa mufkes… is het van te weinig slapen of voor sommigen een teveel aan Lao Lao tijdens de busrit?
We huren een brommer en gaan naar ne chique waterval zien. We doen nog een nachtmarkt en nog enkele terrasjes (Lou ontmoet ondertussen zijn oude reisgenoot).
6 februari: we nemen een mini-van richting Vang Vieng (6uur rijden). We nemen de mini-van omdat dit sneller zou zijn… Helaas voor ons heeft ons buske wa mankementen, waardoor we veel te veel moeten stoppen, (20 keer is geen arigheid) en we soms tegen 30 per uur verder bollen. Uiteindelijk komen we met een kleine drie uur vertraging aan in Vang Vieng.
Vang Vieng, Ook hier kijken we weer naar uit. Joke en Nick zijn hier vorig jaar ook geweest en weten dat het heel leuk zal worden om met 7 te gaan tuben.
Hallo,
Klinkt leuk. Ik ben benieuwd naar de ‘kaka-uitzichtfoto’s.
Groetjes,
Sofie
Tubing, zipping, joy-riding…het water staat in menne mond!!!Hier gaat het godverd…vanaf morgen terug winteren! Voor jullie enkel een stimulans om extra te genieten van de zon!
de nonkel bdh