Hopa - Batumi

Om 5 uur knalt het gebed door de speakers dus ik ben op tijd wakker. Buske vertrekt om 8u en ik kan zo nog een tweede keer genieten van die mooie weg ook al scheuren we er serieus vandoor. Daardoor sta ik al snel terug in Ardahan en heb genoeg tijd om een ticket te kopen voor de volgende bus, mijn fiets te fixen en iets te eten. Als de bus komt mag mijn fiets niet mee, net zoals deze morgen. Met geld beginnen zwaaien helpt opnieuw. De buschauffeurs kunnen hun gulzigheid niet verstoppen en weten niet hoe zich te gedragen als ze belachelijk teveel geld vragen maar ik ben in geen positie om te onderhandelen. Paar uur langs geweldige wegen en extreem coole bergstad Artvin gaan voorbij en we staan in Hopa. Fiets terug in elkaar steken, snel omkleden en maken dat ik naar de grens ben. Daar gaat alles vlot, alleen het is al donker en de klok staat een uur later. Nog een dik uur fietsen in het donker tot Batumi. Daar toch nog snel khinkali gaan eten en na wat rondrijden een goedkoop hotel gevonden. Ik ben in Georgië.

Na de rush van gisteren tijd voor een rustdag, even alles op een rijtje te zetten en mijn planning een beetje aan te passen want ik ben nu 250km verwijderd van waar ik eigenlijk moet zijn. Batumi is een toeristische stad aan de zwarte zee en het zit er vol Russen die hier op vakantie komen. Nu iets minder dan in het hoogseizoen maar toch. Overal waar je kijkt zie je gigantische hotels en ze bouwen er nog constant bij. Het is een stad waar very old and crappy meets very new and modern. Ik wandel over de pier en kijk naar de vele vissers. In het park zie ik mensen die zich Rocky wanen en volle bak trainen in hun jeansbroek. Vroeger had ik al eens geproefd van de Georgische keuken en daar had ik goeie herinneringen aan. In een lokaal restaurant bestel ik kachapuri en ik krijg een mega grote portie die ik nooit alleen op ga kunnen. Ik kan geen deeg meer zien en de kaas komt bijna uit mijn oren, tijd om te stoppen en verder te gaan op mijn toer. Langzaam maar zeker passeer ik alle gekke plekken en bezienswaardigheden die Batumi te bieden heeft. O.a. het reuzenrad, de haven, Ali en zijn metalen vrouw die perfect in elkaar passen en uiteindelijk pak ik nog de cable car naar de top van de berg om van het uitzicht te genieten. Na 20km ben ik het wandelen beu en heb ik toch terug een hongerke. De bediening is precies raar in Georgië, je moet ze tien keer roepen en het duurt een uur om iets te bakken in een restaurant waar maar twee man zit. Als afsluiter test ik nog de lokale taxi app om terug naar het hotel te gaan want ik moet uitgerust zijn om morgen 100km bergop te rijden.