Kardzali - Alexandroupoli - Saroz Beach

Ik moet eigenlijk mijn wekker eens wat vroeger zetten. Dan zou ik minder snel moeten ontbijten en gehaast moeten vertrekken. Maar no worries, na de drukte van de stad is het heel rustig op de baan. Blijkbaar niet zoveel mensen die van Bulgarije naar Griekenland rijden. Minder auto’s, maar ze rijden allemaal wel heel snel. Tot op de top van de berg, want daar is de grens met Griekenland. Ik kruip vriendelijk voor door de zwakke fietser uit te hangen en ben in een paar minuten over de grens. Stop! Coronacontrole. Oei, wat moet ik hier doen? Tot een vrouw die deze job al duidelijk lang beu is naar mij wijst en vraagt: “Vaccinated?” waarop ik bevestigend antwoord en zij een gebaar maakt van scheer je weg voze fietser. Gewoon doorrijden dus en al direct een tunnel. Met de griezeltunnels des doods van Servië nog in mijn achterhoofd hang ik al mijn lampjes aan mijn fiets en doe ik mijn fluo ding aan. What the fuck? Deze tunnels zijn totaal verlicht en dag en nacht verschil met die in Oost-Europa. Ik moet zelfs mijn zonnebril niet afzetten. Direct na de tunnel moet ik even stoppen om van het uitzicht te genieten. Zo’n mooi landschap over Griekenland dat zich helemaal uitstrekt tot aan de Egeïsche zee. Ik begin aan een afdaling die zeker een half uur duurde door tunnels, langs ravijnen en over perfecte Griekse wegen. Pure adrenaline. Ook beneden waar het terug min of meer vlak is zijn de wegen perfect, zelfs de kleine landbouwwegen die slingeren door het landschap. De Grieken zijn vriendelijk, maar onverstaanbaar, zelfs mijn gps slaagt helemaal door bij het uitspreken van de straatnamen.

Ik ben hier maar voor 1 nacht dus ik dacht om geen Grieks geld afhalen want dan blijf ik daar weer mee zitten. Tot het een paar kilometer later tot me doordrong dat ze hier met Euro’s betalen, gelukkig had ik er nog een paar. Al was ik die snel kwijt. Om mijn aankomst in het kuststadje Alexandroupoli te vieren na een geweldige dag op de fiets bestel ik een klein pintje in de strandbar. Prijs €4 voor een flesje, het viervoudige van in Bulgarije. Gelukkig op de camping aan de zee betere prijzen. Ik had het kamperen gemist en vooral ook het freestyle koken dat altijd wel iets lekkers opleverde, ook vandaag. Afsluiten doen we met een klein flesje overzoete siroop-wijn, wat versnaperingen en een film. Morgen op tijd opstaan want alweer tijd voor een nieuw land.

Ik had het al gehoord tijdens de nacht maar gehoopt dat het niet waar was. Er was een serieuze wind komen opzetten, al wist ik nog niet of die in mijn voor- of nadeel ging waaien. Eerst iets zoeken in het centrum om te eten want het stuk naar de Turkse grens is niemandsland. Direct buiten de bescherming van de stad krijg ik de wind vol op mijn bek. Ik geraak geen meter vooruit met deze zeewind in de uitgestrekte Griekse vlakte aan de zee. Dan maar improviseren en proberen langs een paar kleine dorpen en wegen, maar dat had niet veel nut en dat ging ook nog eens bergop. Het was werken geblazen tot aan de grens. Opvallend veel leger en in de verte grote rode vlaggen, volgens mij moet ik er bijna zijn. Nog een praatje gedaan met twee heel vriendelijke Griekse soldaten met gigantische geweren die ook interesse hadden in mijn fiets alvorens de brug naar Turkije over te rijden. Aan de Turkse kant moest ik lang wachten in de rij van de auto’s omdat daar ook alle verzekeringspapieren en inschrijvingen enz… gecheckt worden. Mijn coronapapieren werden weer totaal niet gecheckt. Nog even wat verwarring over het al dan niet krijgen van een stempel en ik ben binnen. Joepie, nog uitgestrekter, nog langere hellingen en nog meer wind, ik was aangekomen in Turkije. Vooral die wind was ik al zo kotsbeu dat ik bij het eerste tankstation stop om iets te eten en te drinken. Ik wil wel eens köfte proberen en neem er uitgebreid de tijd voor. Hierdoor en nog een paar stops kom ik pas laat aan, bijna in het donker op een dure schrale camping in Saroz. Maar dat kan mijn mood niet verpesten en ik vind het de ideale moment om patatten met vlees te eten uit een zak (enkel warm water toevoegen) Heerlijk. Nog een Efes erbij en alles komt weeral goed.