Koh Party!
Ik heb heel wat in te halen en de helft ben ik alweer vergeten, maar ik ga toch een poging doen er nog iets zinnig over te vertellen. Al is het maar zodat de Mach zijn dagen vol krijgt.
Koh Phangan, dé party place bij uitstek in Thailand, misschien wel in heel de wereld. Persoonlijk vind ik het voortaan maar een drukke bedoening en de Full Moon party een beetje overroepen, maar als regelmatige Thailand reiziger kon het toch niet dat ik nog nooit een echte Full Moon party had meegemaakt. Die full mag je letterlijk nemen. Ik heb ze niet geteld, maar er waren veel mensen op het strand die avond. Mooie, lelijke, dunne, dikke die in de zee pissen, vieze die in de zee … en wij. Allemaal heel plezant maar alcohol drinken in emmerformaat blijft gevaarlijk.
Ines en ik verbleven in het stadje waar tegen alle verwachtingen in toch nog wel wat te beleven viel. De rest had al lang op voorhand iets kunnen boeken aan het strand, maar dat was nu volzet. Geen nood, wij waren daar overdag en ’s avonds ook welkom. Veel meer dan brommeren, beachen, boeffen en boozen hebben we daar (weer) niet gedaan, maar voor een vakantie moet dat niet meer zijn. Als we dan al eens een poging tot activiteit ondernamen werd die abrupt afgebroken door de moesson die ons gevolgd was van Koh Lanta. Gelukkig konden we nog wel voetbal kijken, al durfde de elektriciteit op het eiland ons ook wel eens in de steek laten. Heel Phangan zonder “ellentrik”, het heeft wel iets, maar uw bier wordt warm.
Om af te sluiten nog even over de kakkerlak die mij en Ines heeft aangerand. Wel, hij heeft het moeten bekopen met zijn leven… Op den duur toch, waarvoor nogmaals dank Ines.