dag 4: Vandaag een grote dag. We gaan met walvishaaien zwemmen. Klinkt spannend en dat is het ook een beetje. Maar zijt gerust, de haaien zijn ‘normaal gezien’ mensvriendelijk. We hebben grote verwachtingen, alhoewel we ook weten dat de kans bestaat dat we er geen zullen zien. De haaien bevinden zich enkel voor de kust in de periode januari tot mei en aangezien het nog maar 6 januari is,… . Afwachten dus.
Supervroeg opgestaan om om 7 uur de minivan te halen. Olé we kunnen nog mee, maar blijkt dat het buske pas vertrekt als’t vol is. Een klein uurke wachten we nog op 4 personen die uiteindelijk niet meer komen. We betalen dan maar iets meer dan normaal om dan uiteindelijk toch te kunnen vertrekken. (1,5 uur in de bus).
Na de briefing van wat wel en niet mag in het water met de haaien, varen we samen met een duits koppel in een klein bootje richting de spotplekken. We varen,…. en varen,…..en varen,…. en zoeken,…… en wachten,…… en slapen dan ondertussen ook maar een beetje,… en varen,……(2,5 uur) en geven de hoop op den duur op om nog een glimp van een haai op te vangen.
Maar dan ineens grote vreugde, er is een haai gespot en we varen er opaf.
De begeleider zegt ons klaar te houden om in’t water te springen. Alles gebeurt opeens zeer snel en vooral in chaos. Hups iedereen moet in’t water springen, de boot vaart ondertussen nog verder. We zijn maar enkele meters, of voor sommigen zelfs minder dan een meter van een grote haai. We zitten zo vlakbij en toch slaag ik erin de haai niet te zien. (’t Is dan ook maar een beestje van 15 meter lang).
Nick is er zelfs per ongeluk tegen gezwommen. Er komt nog een 2de, 3de en 4de poging om tot bij de haai te zwemmen. Maar na de 2de poging geven ik en Veck het maar op. We bekijken het beestje, het spectakel en de chaos wel van boven het water. We kunnen dan toch zeggen dat we op minder dan 2 meter afstand van een haai geweest zijn :).
lou en Nick hebben het beest meerdere malen van dichtbij kunnen zien.
We hadden ons een dagje walvishaaizwemmen wel anders voorgesteld. Een beetje beetje op ons gemakske snorkelen om dan af en toe een haai voorbij te zien zwemmen. Aan deze ‘haai-spot- in een halve minuut – anders is ie weg – chaos’ hadden we ons niet verwacht. Maar het was wel zeer plezant.
’s Avonds leefden we ons uit in een hambuger-keten en kwamen later op de avond nog terecht in een karaoké-bar met enkel 4 niet schamende – vals zingende Filipijnen en wij dus.
Het engels dat ze normaal in de Filipijnen goed beheersen, kenden ze hier blijkbaar niet. Toen we de rekening vroegen, kregen we nogmaals 4 pinten,…. zo kunnen avonden hier zeer lang duren,…. 🙂