We huren een brommer en verkennen de buurt. Het is blijkbaar niet zo evident dat toeristen hier rondbrommeren: we hebben geen enkele andere brommertoerist gezien en af en toe passeert er iemand die zijn duim omhoog steekt en lacht, we denken maar dat ze ons cool vinden.
Omdat het een warme dag is, besluiten we de stad bezoeken voor de volgende dag te houden en naar een waterpretpark te rijden. ’t Was wat verder dan we dachten, maar na een uur zijn we er. Weer zijn we de enigste toeristen. Het is soms leuk ergens alleen als toerist te zijn, maar in een zwembad met de grote meerderheid moslims niet echt. Bikini en badpak wordt er niet vertoond. Vele vrouwen gaan zelfs met lange broek en doek op hun hoofd het water in. Ik heb me dan ook maar verhuld in een doek. Vervelend als je het water uitkomt, dat plakt langs alle kanten aan je lijf. Nick heeft geen problemen, en kan gelijk alle mannen in z’n zwembroek rond lopen.
We krijgen nog een ‘spetterend’ optreden van een nu nog onbekende dansformatie en houden het daarna voor bekeken.

P1080831

19/03
We verkennen de stad, ditmaal eens te voet. Vele toeristen verkennen de stad met een disco-tuktuk met een teveel aan bloemen versierd (zie foto en filmke). Het valt al meteen op dat de Portugezen en Hollanders er een portie gebouwen hebben achtergelaten. We passeren één voor één de gebouwen en bezienswaardigheden die in ons boekske staan. We hadden Mallaca echter nog gezelliger en mooier verwacht.
In de namiddag doen we een stadsrondvaart. Een mooie afsluiter van Malacca denken we. Maar wat een tegenvaller seg. De boot vaart rond ja, in een gracht, maar er valt weinig te zien. We knikkebollen zelfs allebei eens.
Omdat Malacca ons wat tegen viel en hier niet langer willen blijven, beslissen we naar het Tioman eiland te gaan. Volgens de boekskes één van de mooiste eilanden van de wereld. Dat moeten we gezien hebben.

Vanuit Malacca nemen we een bus richting Mersing (hier vertrekt de boot naar Tioman eiland). In een reisbureau vertelden ze ons dat de boot om 07.30 vertrekt, dus moeten we in Mersing blijven slapen en ’s morgens vroeg de boot nemen. Als we in Mersing aankomen (23.30) blijkt dat de boot niet om 07.30 vertrekt, maar om 03.00 ’s nachts. Ze moeten hier rekening houden met hoogtijd en laagtijd, vandaar. We slapen (liggen op bed) twee uur en gaan dan naar de pier, daar wachten we nog eens een half uurtje om daarna anderhalf uur in de boot te zitten/slapen. We komen rond 5u in de ochtend aan op het eiland waar iedereen nog slaapt, behalve de vleermuizen. Het zijn grote vleermuizen, precies mini-batmannen. Na een tijdje rondslenteren in de donker krijgen we te horen dat het nog steeds vakantie is op Tioman en dat alle bungalows e.d. wel eens vol zouden kunnen zitten, met een ei in ons broek gaan we naar de eerste receptie die we zien opengaan rond een uur of zes. Geluk! Er is nog 1 bungalow vrij, we nemen hem en crashen voor de derde keer die nacht en slapen tot een uur of elf.

We drinken onze koffie en eten onze annanas met uitzicht op de zee, daarna blazen we Joke haar luchtmatras op, neem ik mijn snorkelgerief en begeven we ons in de zee. We hebben deze reis al mooie eilanden en waters gezien, maar dit slaagt alles. Ik heb al in zwembaden gezeten waar je minder ver kan kijken onder water. Koraal en vissen in alle kleuren. Zichtbaarheid van makkelijk 30m, dit wordt niet voor niets een paradijs voor duikers genoemd. Duiken zat er echter voor mij niet in want dan moesten we naar de geldautomaat aan de andere kant van het eiland, maar geen erg, ik zwem zo naar alle duikers die ik onder mij zie passeren en die maar evenveel zien als ik. Na een vermoeiende dag in het water gaan we ’s avonds nog even vissen, een hapje eten en spelen we naar goede gewoonte ons potje carcasonne, terug in onze kamer kijk ik nog een show van Theo Maassen terwijl Joke stilletjes in slaap dommelt.

Vandaag maken we een trip rond het eiland en stoppen hier en daar om de buurt te verkennen en wat te snorkelen. De ene plek al wat boeiender dan de andere, maar de plek waar we stoppen om te snorkelen is weer allesovertreffend! De zee is hier gevuld met kraantjeswater. Ik zie barracuda’s, snappers, grote scholen onbekende vissen, murenes, zwartvin haaien,… Ons gezelschap heeft niet meer gesnorkeld nadat ik vertelde over de haaien, hoewel deze niks zullen doen. De volgende plaatsen spelen we nog wat met de visjes (ze eten uit onze hand, mond,…) en praten we nog wat met het Singaporiaanse koppel waar we de boot mee delen. ’s Avonds doen we ongeveer hetzelfde als de dag voordien, alleen kijkt Joke deze keer ook mee naar de film. De ochtend erna is het slecht weer, sjans want die dag gaan we terug naar Kuala Lumpur om dinsdag onze vlieger te hebben naar Hong Kong*.

* Waar we ondertussen veilig geland en op ons plaats zijn.


Met dank aan de sponsors van TraxTrapt: