Bier, sloefen en vliegtuigen
De vakantiestemming was snel gezet in de sportsbar aan de terminal, met een halve liter Radeberger Pils en relaxte Duitsers die op hun sloffen naar de luchthaven komen. Vliegen is verplichtte kost dus probeer je het zo aangenaam mogelijk te maken. Twee vluchten met in het midden een verplichtte pitstop bij de Burger King in Abu Dhabi en we stonden alweer in sweaty Bangkok. Betogingen? Amper iets van te merken. Naar goede gewoonte ingechecked in ons guesthouse, iets gaan eten en ons daarna in het nachtleven begeven.
Chiang Rai
’s Anderendaags met lichte tegenzin nog maar eens op het vliegtuig gesprongen (al was het maar voor een uurtje) richting Chiang Rai, waar onverkende bergkammen op ons lagen te wachten. Reuze meevaller trouwens Chiang Rai met als hoogtepunt een vreemde disco klokkentoren die van 19.00u tot 19.15u even alle aandacht vraagt als je in de omtrek bent. Moet gezegd worden, het is er berekoud. Van Bangkok naar Chiang Rai gaan is vergelijkbaar met in de Colruyt van de droge voeding naar de diepvries. Tot overmaat van ramp kregen we zelfs geen warm water uit onze douche. Wat moest doorgaan als de boiler voor het warme water had meer weg van een op hol geslagen vlammenwerper. Laten we zeggen dat Ines blij is dat ze haar wenkbrauwen nog heeft.
Onze eerste aankopen deze vakantie op de night-bazaar in Chiang Rai waren dan ook een lange broek, een sjaal en een banana pancake, al heeft dat laatste niks met de kou te maken. Als afsluiter van de avond waren we getuige van een verkrachting. Verkrachting? Ja, van het repertoire van Eric Clapton en Frank Sinatra door een driekoppige Thaise band met één fan.
Ik schrijf dit vanuit het Sanboonma Resort in Chiang Saen en heb net 5 gamba’s, een bord sticky rice, een paar grote Leo’s, een bord fried rice en een portie gegrild nekvet van het varken op dus… so far so good.