Samokov - Plovdiv - Kardzhali

Na een deugddoende rustdag en een goeie cocktail geneesmiddelen was ik helemaal genezen. En maar goed ook want de dag begint opnieuw met… klimmen. Kort en krachtig, maar dus van korte duur. Het is hier heel mooi maar toch heb ik beslist mijn route aan te passen en niet dwars door (of beter over) de bergen te rijden. Als ik hiermee doorga zouden er ritten komen met cols van 30km lang met stijgingspercentages tussen 6% – 12% en pieken tot 23%. Ondertussen weet ik wat ik aankan en vooral wat ik graag doe en klimmen met deze zware fiets staat niet in dat lijstje. Wat ik wel graag deed was de volgende 40km naar beneden rijden terug naar de vlakte. Het gaat zo snel dat ik tijd heb om wat te treuzelen, meer en langere pauzes neem, ijsjes en pizza eet en met een paar mensen telefoneer. Gewoon om wat tijd te rekken. Nog even stoppen bij de fietsenmaker die niet echt een vertrouwde indruk geeft en dus niet mag prutsen aan mijn fiets en langs de Lidl. Ik had daar gisteren Russische salade zien liggen en was daar al heel de dag aan aan’t denken. Tegenvaller! Ik had het moeten weten. Trekt in de verste verte niet op de lekkere Olivier zoals Yulia hem maakt. Avondeten eindigt in een anticlimax, gelukkig had ik nog wat pudding. Ik ben te moe om nog iets anders te gaan zoeken dus eet maar wat nootjes en val als een blok in slaap.

Na het fiasco met de salade van gisterenavond opgestaan met een hongerke. Ik gooi niet graag eten weg dus had de vieze salade in mijn ijskastje gestoken. Wat bleek, dat die ijskast wel heel de nacht had staat brommen maar niet koud geworden was. Het was dus gewoon een kast. Toch… jawel, toch heb ik nog wat van die vettige brij gegeten alvorens ze weg te kieperen. Niet teveel, want mijn wc avontuur van 2 dagen geleden lag nog iets te vers in het geheugen. Mijn gps app wijst mij niet alleen de weg, maar zegt ook de windrichting, of het gaat regenen, het aantal hoogtemeters,… al wil je die info soms ook niet weten. Ik mocht me nog verwachten aan twee zware beklimmingen op het einde in de regen. En dan zie je dat zo’n weerbericht app eens wel juist is. Redelijk frisjes om na de klim nat van het zweet en de regen nog een heel eind naar benden te bollen. Direct ingecheckt in een hotelleke en eten gaan zoeken. Niet veel soeps hier dus probeer ik in afwachting van Turkije al eens een Turks restaurant. Goedgekeurd en onderweg pik ik in de Lidl nog twee gekke fruitbiertjes op om eens te testen tijdens mijn dagelijkse tv serie voor ik ga slapen.