Moscow
Let's go Moscow!
Gelukkig was luchthavenvervoer Mario weer keurig op tijd en was er onderweg geen oponthoud. Nog snel in de duty free de verplichtte Belgische souvenirs (chocolade etc…) gekocht en met een kleine vertraging richting Zürich vertrokken met het mini-jetje van Swiss Air. Bijna gestikt in de droogste croissant aller tijden, maar gelukkig was er iemand met kokend hete thee in de buurt.
Weer een kleine delay in Zürich, maar niks noemenswaardig. Net genoeg tijd om in te checken op Foursquare, op Instagram foto’s te uploaden, een tweet te sturen, wat onzinnige comments te posten op Facebook en te beseffen dat ik een social media slet geworden ben.
Vreemde 3,5 uur durende vlucht naar Moscow. Heel veel oudjes, wat resulteerde in gigantische wachttijden aan de wc. Ongezien! Op den duur stonden er meer mensen recht dan er zaten en werd zelfs afgeroepen door de parlefon dat iedereen moest gaan zitten omdat het niet meer veilig was. Maar wat is onveiliger, allemaal rechtstaan in het vliegtuig of 100 zestigplussers die tegelijk moeten plassen? Vanuit het vliegtuig al een mooi overzicht gekregen van de gigantische omvang van de stad Moskou. Zelfs vanuit de lucht zo groot, zelden gezien en bijna niet te vatten. Alle moeite die we hadden gedaan om een visum voor mij te krijgen is niet voor niks geweest, want in no time waren we uit de luchthaven. Spijtig dat we daarna een uur moesten wachten op Nadir, onze djurka (Чурка) taxi chauffeur. Toch nog redelijk op tijd naar het centrum geraakt waar Yulia haar moeder na een dikke 6 maanden nog eens terug zag. Onze bagage gedropt in ons gratis Russian style appartement en mogen gaan eten bij de mamoela. Mijn eerste kennismaking met de Russisch keuken. Pannenkoeken met rauwe zalm uit Finland. Speciaal, maar lekker. Als afsluiter die avond nog heel even (met de metro) op pad geweest en een blitzbezoek gebracht aan de Tema bar, Aloha bar en de Rock ’n Roll bar maar eigenlijk waren we al te moe nog voor we vertrokken en heeft de avond dus niet zo lang geduurd.
Het leven zoals het is en de ondergang van de Rode Duivels
Op zaterdag de dag begonnen met een bezoek aan de slager, waar alle stukken vlees opvallend veel groter zijn dan bij ons, gevolgd door een stop in de supermarkt. Waar de karretjes dan weer veel kleiner zijn. Grappig detail: sommige flessen drank zijn voorzien van een anti-diefstal alarm, maar de flessen wodka allemaal. Op tijd vertrokken voor de voetbal (Arg-Bel) en onderweg bij de Stardogs nog rap een hotdog opgepikt, een populair fast/street food in Moscow. Over de omstandigheden waarin ik naar de voetbal kon kijken mag ik niet klagen. Elke 3 meter een grote tv, reuze scherm voor mij alleen en zelfs tv’s in de wc boven de pisbak. Eén Rus hebben we nog kunnen overtuigen om tricolore strepen op zijn gezicht te trekken, al heeft het niet mogen baten.
Ons Belgische verdriet verdrinken in kleine glaasjes wodka was niet makkelijk en tot overmaat van ramp zien we de Hollanders ook nog doorgaan na penalty’s. Nog niet klaar om naar huis te gaan schuimen we nog wat keten af, maar meer drinken deed de Belgen toch niet meer winnen en uiteindelijk tegen de ochtend gaan we naar huis. Het gros van de dag tamme zondag gehouden, maar ’s avonds nog op de koffie geweest bij de moeder en eens terug thuis borsj / borsjt / borsjtsj / borsch (of hoe je het ook wil schrijven) gemaakt. Otchin vfkoesna!
Hotels, resorts en hostels in Moskou, Rusland
Van Chiang Mai naar Koh Samui
Chiang Mai
Chiang Mai, stilaan onze tweede thuis in Thailand was ook nog niet de plek om ’s avonds buiten te komen zonder vestje, al was het al veel beter. Desondanks was de drukke weekendmarkt weer erg euh… druk. Té druk zelfs voor mij. Ik zoek samen met mijn goede vriend Leo rust in de Saloon bij een matchke voetbal. Afterparty bij de Zoo in Yellow en blijven plakken aan tafel in de reggae bar, letterlijk (een schotelvod kennen ze daar niet). We zijn hier eigenlijk alleen om een vlucht naar Samui te nemen en dat doen we dan ook.
Chaweng Beach
Drie uur later liggen we al in een zitzak op het strand, Leo in de hand. Lekker warm dat het hier is. Warm en duur. En druk. Weeral. En er was niet eens een nachtmarkt. Maar we zijn in de war. Is dit Thailand? Het leek wel Tennerif. Bah bah. Ik word aangekeken alsof ik een zwerver ben, mensen geven me nog net geen kleingeld. Spijtig dat ik mijn roze trui en mijn witte broek vergeten was. Het niveau van de mensen spreekt ook voor zich. Zo konden twee Belgen zich niet situeren op een kaart waar in drukletters op stond “YOU ARE HERE”. Ok, waar hangt de camera Frans? Low-end lekker Thai food is niet te vinden dus wagen we ons aan de curryhut, een Indische keet.
Ang Tong National
Het Ang Tong National Park zou een bezoekje waard zijn en na de gewoonlijke Thaise vertragingen zitten we de volgende morgen in de speedboot naar… Koh Phangan. Had niemand dat gezegd dat we daar eerst nog wat tijd moesten gaan verspillen? Ik bedoel vier mensen oppikken. Gelukkig was één van hen een Italiaanse furie die later op de dag nog zal flippen en hardop beginnen schelden op haar man en zoontje. Om het met de woorden van de man te zeggen: “She is crazy” De zee is wild, een paar mensen zien hun ontbijt terug, maar we geraken er. Snorkelen, viewpoints, enz… velly nice. Minder nice waren de mensen waar we mee op stap waren. Wat een achterlijke toeristen toch. Belachelijk veel eten opscheppen om daarna ¾ te laten staan terwijl de laatste mensen daardoor alleen maar droge rijst kunnen eten. Denken dat je een hele tafel kan claimen door er van ver naar te kijken, Harri-Krishna Russen die zo achterlijk waren dat ik er nu al teveel letters aan verspild heb, enz…
Gelukkig was de plek waar wij eigenlijk verbleven wel super. Geen resort waar elke avond wel iemand trouwt op het strand, maar lekker chill bij de vriendelijke Thaikes en waar de hondjes een kerstpakje dragen. We ontvluchten van het massatoerisme met ons brommerke en vinden een paar leuke plekken op het eiland. De Legends bar is cool en The Islander is ook wel ok. Afsluiten doen we met een beetje kerstshopping en de onterechte nederlaag van Liverpool tegen Man City.
