Van Chiang Mai naar Koh Samui
Chiang Mai
Chiang Mai, stilaan onze tweede thuis in Thailand was ook nog niet de plek om ’s avonds buiten te komen zonder vestje, al was het al veel beter. Desondanks was de drukke weekendmarkt weer erg euh… druk. Té druk zelfs voor mij. Ik zoek samen met mijn goede vriend Leo rust in de Saloon bij een matchke voetbal. Afterparty bij de Zoo in Yellow en blijven plakken aan tafel in de reggae bar, letterlijk (een schotelvod kennen ze daar niet). We zijn hier eigenlijk alleen om een vlucht naar Samui te nemen en dat doen we dan ook.
Chaweng Beach
Drie uur later liggen we al in een zitzak op het strand, Leo in de hand. Lekker warm dat het hier is. Warm en duur. En druk. Weeral. En er was niet eens een nachtmarkt. Maar we zijn in de war. Is dit Thailand? Het leek wel Tennerif. Bah bah. Ik word aangekeken alsof ik een zwerver ben, mensen geven me nog net geen kleingeld. Spijtig dat ik mijn roze trui en mijn witte broek vergeten was. Het niveau van de mensen spreekt ook voor zich. Zo konden twee Belgen zich niet situeren op een kaart waar in drukletters op stond “YOU ARE HERE”. Ok, waar hangt de camera Frans? Low-end lekker Thai food is niet te vinden dus wagen we ons aan de curryhut, een Indische keet.
Ang Tong National
Het Ang Tong National Park zou een bezoekje waard zijn en na de gewoonlijke Thaise vertragingen zitten we de volgende morgen in de speedboot naar… Koh Phangan. Had niemand dat gezegd dat we daar eerst nog wat tijd moesten gaan verspillen? Ik bedoel vier mensen oppikken. Gelukkig was één van hen een Italiaanse furie die later op de dag nog zal flippen en hardop beginnen schelden op haar man en zoontje. Om het met de woorden van de man te zeggen: “She is crazy” De zee is wild, een paar mensen zien hun ontbijt terug, maar we geraken er. Snorkelen, viewpoints, enz… velly nice. Minder nice waren de mensen waar we mee op stap waren. Wat een achterlijke toeristen toch. Belachelijk veel eten opscheppen om daarna ¾ te laten staan terwijl de laatste mensen daardoor alleen maar droge rijst kunnen eten. Denken dat je een hele tafel kan claimen door er van ver naar te kijken, Harri-Krishna Russen die zo achterlijk waren dat ik er nu al teveel letters aan verspild heb, enz…
Gelukkig was de plek waar wij eigenlijk verbleven wel super. Geen resort waar elke avond wel iemand trouwt op het strand, maar lekker chill bij de vriendelijke Thaikes en waar de hondjes een kerstpakje dragen. We ontvluchten van het massatoerisme met ons brommerke en vinden een paar leuke plekken op het eiland. De Legends bar is cool en The Islander is ook wel ok. Afsluiten doen we met een beetje kerstshopping en de onterechte nederlaag van Liverpool tegen Man City.
Hotels, resorts, hostels en guesthouses op Koh Samui, Thailand
Myanmar
"Strong is better”
Spider Sense Spider-Man Bubble Fruit Flavor Toothpaste. Dat was m’n laatste aankoop op Koh Phangan net voor we terug naar Bangkok gingen. Ik zal u zeggen dat het smaakt zoals het klinkt, naar Spider-man en tuttefrut. Good old sweaty Bangkok was nog altijd even sweaty en Myanmar zou een welkome verfrissing zijn.
Yangon
Na slechts een dik uur vliegen van Bangkok droppen ze ons in het mysterieuze land waar blijkbaar nog niemand iets van weet. Ook de mensen van Lonely Planet niet. Na vier keer dubbelchecken (dus acht in totaal) zijn we zeker dat we het juiste boek bijhebben. Waarom? Niet veel in dit boek lijkt te kloppen, alleen misschien de paginanummering. Bustijden verschillen, prijzen van hotels,… maar geen paniek. Ik vind ons een gezellige gevangeniscel om twee nachten door te brengen. Eens de papierwinkel doorworsteld die we van de overheid moeten invullen en we kunnen onze eerste stappen in Yangon en tegelijk Myanmar zetten. Toch wel een groot verschil t.o.v. Bangkok. Je ziet heel weinig toeristen, wel veel rassen (waarvan veel Indisch getint) die door elkaar leven. Het is er dikwijls rommelig en vuil en gebouwen geven een verwaarloosde indruk. Op straat bruist het er wel en heerst er een gezellige drukte. De vrouw draagt er denk ik de broek, want de mannen hebben allemaal een rok aan. We eten ons ontbijt in de namiddag en ik drink er een groot pintje bij. Pintje? 640ml bier van 8% nuchter op de maag. Myanmarese wijsheid: “Strong is better!”
We verkennen de stad en gaan voor de zonsondergang naar de grootste pagode ter wereld kijken. In Yangon heb je de gigantische gouden Shwedagon Pagoda. Het aller-allerheiligste der heilige voor boeddhisten. Heel schowen. De nachtbus in en off to Inle Lake, inderdaad een meer.
Inle Lake
Topbestemming nummer twee in Myanmar. Het is dus een meer, maar het heeft meer te bieden dan alleen maar een meer. Meer weten? Gelegen aan een rustig klein stadje met een tekort aan guesthouses en hotels, maar dé attractie is natuurlijk het water. Op en rond het water is geweldig veel te beleven, als een drijvend dorp op zich. Een hele grote markt, dure resorts, een spinnerij, tomatenkwekerijen, sigarenfabrieken, restaurants, kloosters met katten, paraplufrabriekskes, … teveel om op te noemen, allemaal op en rond het water en heel interessant.
Bagan
In Bagan staan honderd miljoen miljard pagodes. Misschien meer. We komen aan om 3.30u in de nacht, dat is wat ik nog eens een degelijke NACHTbus noem! Met temperaturen maar net boven het vriespunt warmen we ons aan het kampvuur dat voor ons guesthouse elke nacht brand. In afwachting van de zonsopkomst gaan we naar het dak van een grote tempel om de zon te zien opkomen. Spektakel verzekerd! Alleen een beetje koud op blote voeten, vraag maar aan Ines, die bijna een paar tenen kwijt was. We vullen de rest van onze leuke tijd in Bagan op de fiets, op het terras en op de bus naar Mandalay.
Mandalay
Internet in Myanmar? Ja! Eindelijk mails versturen en dwaze dingen lezen. We waren hier maar voor een avondje, want de volgende ochtend moesten we alweer terug naar Bangkok vliegen.
Myanmar is zeker een leuk land met heel vriendelijke mensen, voor herhaling vatbaar, maar je hebt veel meer tijd nodig dan 10 dagen. Daarnaast zijn er nog een paar praktische dingen zoals te weinig hotels, bussen, geen ATM’s,… maar dat zal wel normaal zijn voor een land waar tot voorheen geen toeristen kwamen zeker? Voila, en nu moet ik gaan, want Spider-man wacht op mij in de badkamer.
Koh Phangan
Koh Party!
Ik heb heel wat in te halen en de helft ben ik alweer vergeten, maar ik ga toch een poging doen er nog iets zinnig over te vertellen. Al is het maar zodat de Mach zijn dagen vol krijgt.
Koh Phangan, dé party place bij uitstek in Thailand, misschien wel in heel de wereld. Persoonlijk vind ik het voortaan maar een drukke bedoening en de Full Moon party een beetje overroepen, maar als regelmatige Thailand reiziger kon het toch niet dat ik nog nooit een echte Full Moon party had meegemaakt. Die full mag je letterlijk nemen. Ik heb ze niet geteld, maar er waren veel mensen op het strand die avond. Mooie, lelijke, dunne, dikke die in de zee pissen, vieze die in de zee … en wij. Allemaal heel plezant maar alcohol drinken in emmerformaat blijft gevaarlijk.
Ines en ik verbleven in het stadje waar tegen alle verwachtingen in toch nog wel wat te beleven viel. De rest had al lang op voorhand iets kunnen boeken aan het strand, maar dat was nu volzet. Geen nood, wij waren daar overdag en ’s avonds ook welkom. Veel meer dan brommeren, beachen, boeffen en boozen hebben we daar (weer) niet gedaan, maar voor een vakantie moet dat niet meer zijn. Als we dan al eens een poging tot activiteit ondernamen werd die abrupt afgebroken door de moesson die ons gevolgd was van Koh Lanta. Gelukkig konden we nog wel voetbal kijken, al durfde de elektriciteit op het eiland ons ook wel eens in de steek laten. Heel Phangan zonder “ellentrik”, het heeft wel iets, maar uw bier wordt warm.
Om af te sluiten nog even over de kakkerlak die mij en Ines heeft aangerand. Wel, hij heeft het moeten bekopen met zijn leven… Op den duur toch, waarvoor nogmaals dank Ines.